dag 19, 31/5/15

Vandaag een spannende dag, vroeg uit de veren. We worden wakker met een waas van mist en vocht in ons dal. Vandaag moet de pas bedwongen worden , de Ibanata van 1.057 km hoog.
De zon kwam snel door, het was erg warm. na zo'n 8 km fietsen kwamen we bij de Spaanse grens. Onderweg komen we verschillende camino gangers tegen ( o.a. een hele bijzondere Argentijn, die meer liep dan fietste.) Onderweg werden we aangemoedigd door een spaanse fietser : hoppa, hoppa, chicaas !!!! (hij bedoelde ons denken we.....)
We zochten van km tot km een beetje schaduw om wat te drinken en daarna weer met frisse moed door te gaan.
En Nel : we weten nu hoe het voelt als Co niet bij iedere haarspeldbocht staat, wij hebben hem ook gezocht !
Wij dachten nog 5 km te moeten, toen onze argentijnse vriend ons erop attendeerde dat hij dacht dat het nog maar 1,5 of 2 km zou zijn. ja, ja dachten we nog, maar we gingen de bocht om en zagen Renie en Rene
bij een kerkje aan de top staan. We waren en al !! wat waren we blij !!
(we konden wel janken....)
Gelukkig hadden we Renie haar positieve kreet in gedachten :
Je moet maar zo denken, er is altijd een top...
(en die was er)
Op de top lekker geluncht met uitzicht over de pyreneeen.
Toen nog een klein stukje dalen (met 50 km p. uur) naar onze camping in Urribo.
(ook wel eens prettig)